شعر شب رویا از (دیوان گل حسرت)

           شب رویا

شبی می خوام ز دنیا      

        یه قایق و یه دریا

من و تو با هم باشیم         

       فارغ ز رنج دنیا

شبی که دستهای من       

    گرم از تب تو باشه

ز قیل و قال دنیا        

      آنجا خبر نباشه

شبی که پر باشه از       

      صدای ساز بارون

برات غزل بخونـم        

    یواش یواش و آروم

شبی به رنگ چشمات         

      به رنگ خوب دریا

به رنگ پاک بارون    

       که می زنه بی صدا

تو شهبانوی عشق و       

  منم می شم ناخدا

سوار بر بال موج     

      دل می زنیم به دریا

شبی که سرشار  از      

      نگاه نازت باشه

یه دشت پر شقایق          

  صحن نگاهت باشه

شبی که می سوزم از        

  تب داغ نگاهت

می میرم از غم عشق     

      در آغوش و پناهت

                                                                                تقدیم به لبخند زیبای پروردگارم                                                        

شعر کهنه عشق (دیوان گل حسرت)

سلام ای یار دیرینم

سلام ای عشق شیرینم

سلام ای ماه گردونم

سلام ای اه مجنونم

سلام از عاشقی خسته

که دل بر عشق تو بسته

به تو رویایی شیرینی

که از یادم نمیرفته

سلام از زورقی خسته

که دل بر بحر خود بسته

سلام بر فاتح قلبم

که دل از فتح خود رسته

ز حالت بی خبر هستم

نیندیشی فراموشم

که تو محبوب جاویدی

و من مجنون دل بسته

اگر چه دورم از یارو

و ز دوری هر دمم خسته

اگر چه چشم مشتاقم

به روی ماه تو بسته

ولی شیرین بود این درد

که پا بر عشق تو بسته

جهان زیبا بود اما

دو دیده بر جهان بسته

که زیبایی همه دیدم

در ان چشم فریبنده

چو خورشیدی و من دیدم

رخ ناز تو تابنده

دگر رنگین نخواهد بود

همه دنیایی گردننده

تقدیم به لبخند زیبای پروردگارم

شعر ناخدای خسته (دیوان گل حسرت)

ناخدای خسته

لالا لالا ، بخواب آروم ستاره

که دنیا بی نگاهت سرد و تاره

لالا لالا ، بخواب ای نور دیده

که چشمم چون تو زیبایی ندیده

لالا ،میگم برات تا خوش بخوابی

تو ای ماه فروزان خوش بتابی

لالا،میگم برات از من تو دوری

تو زیباتر ز هر الماس نوری

اگر چه رفتی و دادی به بادم

اگر چه نازنین بردی ز یادم

بدان اینجا یه مرد تنها نشسته

به پای عهد و پیمانی شکسته

یه مردی که یه روز مرد سفر بود

یه دریا دل حریف صد خطر بود

حالا یک ناخدای پیر خسته

چونان یک کشتی بر گل نشسته

حالا هر شب برات لالایی میگم

از عشق و از غم تنهایی میگم

لالا میگم برات تا خوش بخوابی

تو ای ماه فروزان خوش بتابی

لالا لالا لالا لالا لالایی

گل نیلوفرین من لالایی

تقدیم به لبخند زیبای پروردگارم

شعر وداع آخر از دیوان گل حسرت

(  وداع آخر )

از آن روزی    که ترکم کردی   

       و    رفتی گل ناز

از آن لحظه که بر قهرت            

          شــدم لایق شه ناز

از آن غمگین دقایق        

        که وداع آخرم شد

ازآن دردی که بعد از آن         

       رفیق وهمدمم  شد

از آن  آوار سنگین غمی که        

        به پاس رفتنت مهمان من شد

از آن آهنگ زیبای صدایت     

       که بر جانم نشست و معرفت شد

دگر نه با کسی از  عشق گفتم       

      نه دستی بهر پیوندی فشردم

نه دل بستم به کس نه عشق بازی          

          نه با دل حرفی از غیر تو گفتم

تو با عشقت  حیاتی جاودان را          

    به جسم وجان  خاموشم دمیدی

تو ویران کردی آنچه پیش از این بود        

      بنایی نو به رسم خود نهادی

تو بی جام و سبو  با مست چشمت           

         دری نو رو به دنیایم گشودی

رسول نور بودی بر دل من           

       به عشقت صد در بسته گشودی

کجا دیگر بیابم  چون تودلبر        

         چنین پاک و نجیبی از تو سرتر

کجا دیگر بیابد دل رفیقی           

     به یکرنگی  نشان و رخ  چو محشر

اگر چه لایق اسمت نبودم        

     تو ارباب  و رعیت زاده بودم

تو دخت ماه ومن عاشق پلنگی*      

           که دنیا را به عشقت داده بودم

همه دنیای من شهر دلم بود             

           که تا مرگم به نامت کرده  بودم

سایه.م    (  25/5/88

شعر مرد خاموش از دیوان گل حسرت

مرد خاموش

یه مرد خسته حیرون   

   با یک دنیای ویرون

با کولباری از غم      

   نشسته توی ایوون

خیره مونده نگاهش     

      به سنگ فرش خیابون

خیابونی قدیمی مشرف شده به  ایوون     

       با آدمهای یکرنگ که میگذرن بی امون

یه شاعره شکسته      

   غم تو دلش نشسته

دفتر شعر تو دستش 

    قلم از پانشسته

وا ژه از او گریزان    

   قلم ز دردش حیران

زده یه قفل سکوت      

     بر لب سرد  و  دهان

یه عاشق بی حبیب       

    درداش همه   بی طبیب

یه عشق آسمونی        

     از خوشی ها بی نصیب

یه دل که بی قراره    

 چاره فقط نگاره

یه آرزوی کال و      

    یه درد   بی مثال

این همه جمله گفتم     

   شرح حال یه مرده

مردی که دنیای اون  

    فقط تکرار درده

منم اون مرد  خسته     

  به عشق تو وابسته

بی عشق تو غریبم    

   مجنون و دل شکسته

نرو مبادا این عشق عبرت دیگران شه

بمان که تا قیامت سر مشق این و آن شه

                                              سایه مشرقی(چهارده/یک/هشتاده نه)                                                            

عرض تبریک و شاد باش به مناسبت روز زیبای میلاد تو

 

به نام حضرت عشق

سلام ای عشق جاویدان قلبم.سلام  خانم مهندس عزیزم.بازم منم  همون عاشق بیست سال پیش

و چند روز مانده به روز میلاد زیبایت.نازنینم به رسم عشق با وجود آنکه تو نمی خوانی اما مینویسم من

مثل همه این بیست سال هر سال برج آذر که میرسه دلم در سینه بیداد میکنه تا شاید راهی پیدا کنه برای

دیدارت   اما من که فرمان شما حکم آخرم است میدانم که به حکم تو نازنینم از دیدارت محرومم تا

دمیدن صور اسرافیل پس بی تاب تر از همه ایام فقط سر در محراب عشق تو میگذارم و با تو

راز و نیاز میکنم با تو که به چشم عاشق من  سرآغاز همه خوبی هایی. و عشق تو موهبتی بود که بر من

عطا شد .حدود بیست سال از رفتن و دل کندن تو نازنینم میگذرد  و من همچنان  با همان شور

وفادار بر عشق تو در تنهایی خود منتظر  رسیدن رستاخیز و دیدار تو هستم.میلاد زیبایت که یگانه

روز مقدس  من است اول بر وجود نازنین تو وبعد بر همه دوستدارانت تبریک و

 تهنیت عرض مینمایم و از خداوند سلامت و بهروزی و سعادت تو را  خواهانم.

برقرار باد پادشاهی سلطان عشق.

تنهاترین مرد دنیا فقط مرد تو    (داود)