شعر ناخدای خسته (دیوان گل حسرت)

ناخدای خسته

لالا لالا ، بخواب آروم ستاره

که دنیا بی نگاهت سرد و تاره

لالا لالا ، بخواب ای نور دیده

که چشمم چون تو زیبایی ندیده

لالا ،میگم برات تا خوش بخوابی

تو ای ماه فروزان خوش بتابی

لالا،میگم برات از من تو دوری

تو زیباتر ز هر الماس نوری

اگر چه رفتی و دادی به بادم

اگر چه نازنین بردی ز یادم

بدان اینجا یه مرد تنها نشسته

به پای عهد و پیمانی شکسته

یه مردی که یه روز مرد سفر بود

یه دریا دل حریف صد خطر بود

حالا یک ناخدای پیر خسته

چونان یک کشتی بر گل نشسته

حالا هر شب برات لالایی میگم

از عشق و از غم تنهایی میگم

لالا میگم برات تا خوش بخوابی

تو ای ماه فروزان خوش بتابی

لالا لالا لالا لالا لالایی

گل نیلوفرین من لالایی

تقدیم به لبخند زیبای پروردگارم