شعر شه ناز (دیوان گل حسرت)

                                    

 

شه ناز

هلا لبخند زیبای خدایم

هلا سنگین دل پر  بی ادعایم

هلا ای شمع شبهای غریبم

درآ ای  آفتاب بی قرینم

برآ جانم به لب آمد ز دوری

مرو ماه دل افروزم غریبم

مرو جانا ز پیش چشم بیمارم

که بعد از تو طبیبی من نمی جویم

دوا  ودرد  و  درمانم  بمان در پیش چشمانم

که بی رویت اسیر موج غمهایم

مرا هجران روی تو چونان  مرگ است

مرو از  پیش چشمانم که روزم چون شب تار  است

ندا   گر ناز چشمت را    دو چشم من بها باشد

پذیرم من که ناز تو بهایش  جان   ما باشد

کجائی ای به قد سرو  و به رخ ماه دل آرامم

که بی مهتاب روی تو جهان یکسر بلا باشد

سایه          /6/89